Assen

Langzaam begin ik de dagen te vergeten. Al ruim anderhalve week onderweg en eerlijk is eerlijk: de vermoeidheid slaat ook toe. Even voor de duidelijkheid, de intensiteit van het sporten op een Elliptigo is hoog! Vaak hoor ik (race) fietsers of elektrische fietsers zeggen: Ik fiets veel meer! Lekker blijven fietsen en probeer gerust een keer keer 20 minuten op de Elliptigo. Nee, er zit geen accu op en een gemiddelde snelheid van 27 kilometer per uur, das best pittig. Zo ook de 110 kilometer naar Assen.

Zoals aangegeven kon ik geheel kosteloos terecht bij van der Valk in Assen. Mijn tante had hen op de hoogte gebracht van deze uitdaging en zij wilden graag meewerken. Bijzonder om mee te maken wat mensen allemaal ondernemen en op één of andere manier mee willen werken aan deze actie. Ook de reacties die wij krijgen, mijn zus en haar gezin, mijn ouders, op de praktijk, in de straat, bij de voetbal, op het schoolplein en ga zo maar door! Het voelt goed en waardevol. Eigenlijk zouden wij dat vaker moeten doen, elkaar helpen, je ergens voor inzetten of je blijk van waardering uitspreken.

Eenmaal aangekomen en gesetteld in hotel Assen, krijg ik bericht van Edje. Hij heeft bij ons in de straat gewoond en is sindsdien mijn vaste partner tijdens het gezonde leefstijl programma. Wij zijn aardig op weg, want sinds de start 2 jaar geleden is er geen kilo meer bijgekomen. Edje is op de motor naar Assen gereden om samen te eten, dat is toch gezelliger dan alleen.

Hij loopt naar de counter en spreekt netjes een jongedame aan. Goedenavond, ik had gereserveerd voor een romantisch tafeltje voor 2, beetje achteraan graag. Wij hebben elkaar zojuist ontmoet via Tinder en een beetje privacy is wel prettig . De toon is gezet voor een gezellig avondje samen eten. Bedankt Edwin!

Onderweg interview gemaakt met Telegraaf regio Utrecht
Met Edwin aan de sla
Bijna tijd voor Gladiolen!
Met dank aan Ilse en Martijn uit Hilvarenbeek!

3 gedachten over “Assen

  1. Lieve Sam, heel veel succes met de laatste lange etappe, van deze bijzondere tocht, voor dit fantastische doel! De oplopende vermoeidheid is steeds meer van je gezicht af te lezen, maar het is ook te zien dat je geniet van alle contacten onderweg. Fijn dat ik met je mee kon leven via je blogs. Je ruikt de stal, lieve mensen in de bezemwagen, dus gaan met die banaan!

Laat een antwoord achter aan Hilde Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *