Vannacht gelogeerd bij http://www.eenleukadresje.nl en wat een aanrader is dat. Aan de rand van Eerbeek, goed restaurant in de buurt en gewoon een heerlijke plek met erg aardige en behulpzame eigenaren. Er was bij mij wat behoefte om even zelf en alleen de accu op te laden, zeker na zo’n intensieve dag. Misschien zelfs een rustdag inplannen? Toch gekozen voor een kortere route richting Boekelo.

Vanaf de start is het direct genieten. Anthony van Run2go is niet voor niets geweest. Man, wat loopt dat apparaat weer soepel. Als een zonnetje fiets ik al snel de Achterhoek in. De Lochemse Berg gaat met 2 vingers en is niets vergeleken met de Posbank. Net na Geesteren volgt een tweede helling en die begin ik toch te voelen. Redelijk uitgeput en met hoge hartslag kom ik boven aan om uit te rusten. Daar staat een wandelclub met zeker 12 dames op wat hogere leeftijd, mij op te wachten want ze hoorden wat vreemds naar boven komen. “Zit er geen accu op”? Vraagt een dame belangstellend. “Jawel”, zeg ik, en wijs tegelijkertijd naar mijn benen, terwijl ik antwoord: mijn linker accu en mijn rechter accu. Iemand anders in het gezelschap vult aan: “Als je middelste accu het maar doet”. De meeste dames schateren het uit, maar de dame in kwestie is zich van geen kwaad bewust. Bij mij is er geen twijfel en vertel haar dat mijn middelste accu na de geboorte van mijn 2 kinderen, behoedzaam is afgekoppeld en niet meer op te laden valt. “Ach neeeee, rotjonk, ik bedoel je hart, als die het maar doet. Ja ja, lachen geblazen in Geesteren.

Een korte route is automatisch ook snel op je eindbestemming. Hoofdsponsoren pa en ma konden het niet laten en zijn afgereisd naar Boekelo om mij daar in de watten te leggen. Heel erg lief natuurlijk. Morgen daarover een kort verslagje, nu eerst de accu weer opladen voor de tocht naar Ommen! Tot morgen. Oh ja: bekijk ook de vorige blogs over de nog te rijden route en te regelen slaapplekken! Misschien weet je iets of iemand, laat maar weten!